1. Dekalog – dziesięć Bożych przykazań
2. Rachunek sumienia według Dekalogu
3. Prawo miłości Boga i bliźniego

Zagadka na dobry początek,

czyli zamiast wstępu
 

Wiesz, Mała, mam dziś dla Ciebie zagadkę. Posłuchaj:
 

Piorunem je pisał Pan Bóg na kamieniu,

a są jak podane ręce Przyjaciela,

jak dobre Ojca rady, co chce po imieniu

zło i dobro nazwać i pomóc je rozdzielać

po to, by w końcu kochania nauczyć

– jak tabliczki mnożenia, jak wiersza mądrego –

by Boga nie zasmucić, nie skrzywdzić bliźniego...
 

Czy wiesz, co to jest? Tak! To PRZYKAZANIA – te dziesięć dobrych drogowskazów, co uczą każdego, jak do Domu Ojca trafić, jak mieć przyjaciół tysiąc, a może i więcej; jak mieć do świata całego wyciągnięte DOBRE, ŁAGODNE, PRZYJACIELSKIE ręce.
 

Bóg sam je napisał i dał Mojżeszowi, a on na tablicach je przyniósł, by przy ich pomocy ludzi z ludźmi pogodzić, a człowieka z Bogiem, by człowiek człowiekowi bliźnim był, nie wrogiem. Znali te przykazania nasi pradziadkowie, znali je czarni mieszkańcy Afryki, Grecy, Eskimosi i ty też znasz je na pamięć, choć ja chciałbym, byś ich mądrość mogła na sercu jak klucz do nieba nosić.

Wiem, że pytasz:

„Dlaczego tak mądre są te przykazania?”

Odpowiem Ci pytaniem na pytanie:

– Gdy wzruszy Cię nóżka biedronki tak krucha; gdy w śpiew słowika się nagle zasłuchasz; gdy się zdumiewasz skrzydłami motyla; gdy nad budowlą mrówek w lesie się pochylasz; gdy film o delfinach oglądasz zachwycona... Czy nie pytasz po cichu wciąż wszystkim zdumiona: Kto pomyślał tak mądrze kwiaty, ryby, ptaki? Kto miał tyle pomysłów? Kto jest mądry taki?
Jeśli więc mądre są delfin, pszczoła i słoń, co się trąbą kłania, to czy nie stokroć mądrzejsze są Boże przykazania? Bóg je pomyślał dla ludzi, by ich serca do innych serc znalazły drogi, by bały się grzechu tak, jak katastrofy. A gdy się spotkają, by się nie krzywdziły, lecz były dla siebie jak dzieci jednego Ojca, wędrujące razem w zgodzie do jednego Domu w niebie. Dlatego o tych DROGOWSKAZACH będę Ci opowiadał, jak starszy brat swojej siostrze, idąc z nią za rękę.
 

Pierwsza Komunia Święta jest wydarzeniem wyjątkowym. W tym bowiem dniu umysł dziecka zostaje przepełniony radością, wynikającą z faktu przyjęcia Jezusa Eucharystycznego. Książka „Boże drogowskazy” jest prezentem dla dziecka przygotowanego do pełnego uczestnictwa w Mszy Świętej. Autor w prostych słowach zwraca się do dziewczynek, które od chwili przyjęcia Chrystusa ukrytego w Najświętszym Sakramencie, powinny się starać każdego dnia Go naśladować.

Zdając sobie sprawę z tego, że umysł dziecka nie jest w stanie zrozumieć trudnych zasad chrześcijańskiego życia w sposób właściwy ludziom dorosłym, Tadeusz Ruciński obrał metodę dotarcia do młodego czytelnika poprzez przykłady nawiązujące do konkretnych sytuacji życiowych. Obrazowe przedstawienie rzeczywistości umożliwia więc wyjaśnienie trudnych do zrozumienia zasad Dekalogu. Autor w przystępny i zabawny sposób omawia „dziesięć dobrych drogowskazów”, jakimi są doskonale znane przykazania Boże. Wyjaśniając każde z nich po kolei, akcentuje mądrość odwiecznego Boga – Prawodawcy, który zaprasza człowieka do współpracy z sobą.

Ogromnym ułatwieniem na drodze chrześcijańskiego życia jest „Rachunek sumienia według Dekalogu”. Brat Tadeusz Ruciński do każdego drogowskazu – przykazania przyporządkował pytania, mające na celu uświadomienie dziecku złych skutków wynikających z popełnionego grzechu. Skrupulatność rozważań ma prowadzić do wzbudzenia żalu z powodu przeciwstawiania się Bożym nakazom oraz postanowienia długotrwałej i skutecznej poprawy. To z kolei prowadzi do przestrzegania „Drogowskazu najpierwszego” czyli Przykazania miłości Boga i bliźniego, któremu autor poświęcił kolejny rozdział. Przepiękne przemyślenia kończą się stwierdzeniem, że najważniejsza jest Miłość. Zrozumienie poszczególnych fragmentów omawianego przykazania umocni młodego czytelnika w świadomości Bożej obecności, a także stanie się bodźcem do czynów miłości względem Boga i bliźniego.

Proste i zabawne ilustracje autorstwa Renaty Krześniak pozwalają dziecku mocniej zagłębić się w treść omawianych zagadnień. Często używany zwrot „Mała” będący bezpośrednim i osobowym kierowaniem uwagi na adresatów owej niewielkiej książeczki czyni tekst bardziej zrozumiałym i bliższym dziecięcemu sercu. Pojawiające się od czasu do czasu krótkie wierszyki z pewnością okażą się pomocne w osiągnięciu zamierzonego celu.

Brat Tadeusz Ruciński pisząc „Boże drogowskazy” pokazał, że na sercu leży mu dobro człowieka. Zwracając się do dziecka, przejawia troskę o dorosłego. Ważne, by dzięki jego przemyśleniom prawda o nieogarnionej miłości Boga do człowieka dotarła do każdego oraz, by młody czytelnik nie zapomniał, że przyjmowany do serca Chrystus Eucharystyczny nie opuści i nie zawiedzie. Bo, jak mówi autor, dzięki przestrzeganiu Bożych drogowskazów możliwym staje się osiągnięcie nieba.

Danuta Szelejewska