Oto książeczka-klucz. W prostych słowach jej Autor opowiada o Dekalogu, dziesięciu Bożych przykazaniach, i "przykazaniu najpierwszym", jak kochać Pana Boga i bliźniego, który czasem jest tak nieznośnie blisko. W krótkich tekstach o każdym z tych "drogowskazów" mały i duży czytelnik znajdzie swój klucz do tego, jak godzić się z Panem Bogiem, z kimś bliskim, co zalazł za skórę, ale i samym sobą. Bo przykazania te - jak pisze brat Tadeusz Ruciński - "uczą każdego, jak do domu Ojca trafić, jak mieć przyjaciół tysiąc i jak mieć do świata całego wyciągnięte dobre, łagodne, przyjacielskie ręce". 

1. Dekalog – dziesięć Bożych przykazań
2. Rachunek sumienia według Dekalogu
3. Prawo miłości Boga i bliźniego

Zagadka na dobry początek,

czyli zamiast wstępu
 

Wiesz, Mała, mam dziś dla Ciebie zagadkę. Posłuchaj:
 

Piorunem je pisał Pan Bóg na kamieniu,

a są jak podane ręce Przyjaciela,

jak dobre Ojca rady, co chce po imieniu

zło i dobro nazwać i pomóc je rozdzielać

po to, by w końcu kochania nauczyć

– jak tabliczki mnożenia, jak wiersza mądrego –

by Boga nie zasmucić, nie skrzywdzić bliźniego...
 

Czy wiesz, co to jest? Tak! To PRZYKAZANIA – te dziesięć dobrych drogowskazów, co uczą każdego, jak do Domu Ojca trafić, jak mieć przyjaciół tysiąc, a może i więcej; jak mieć do świata całego wyciągnięte DOBRE, ŁAGODNE, PRZYJACIELSKIE ręce.
 

Bóg sam je napisał i dał Mojżeszowi, a on na tablicach je przyniósł, by przy ich pomocy ludzi z ludźmi pogodzić, a człowieka z Bogiem, by człowiek człowiekowi bliźnim był, nie wrogiem. Znali te przykazania nasi pradziadkowie, znali je czarni mieszkańcy Afryki, Grecy, Eskimosi i ty też znasz je na pamięć, choć ja chciałbym, byś ich mądrość mogła na sercu jak klucz do nieba nosić.

Wiem, że pytasz:

„Dlaczego tak mądre są te przykazania?”

Odpowiem Ci pytaniem na pytanie:

– Gdy wzruszy Cię nóżka biedronki tak krucha; gdy w śpiew słowika się nagle zasłuchasz; gdy się zdumiewasz skrzydłami motyla; gdy nad budowlą mrówek w lesie się pochylasz; gdy film o delfinach oglądasz zachwycona... Czy nie pytasz po cichu wciąż wszystkim zdumiona: Kto pomyślał tak mądrze kwiaty, ryby, ptaki? Kto miał tyle pomysłów? Kto jest mądry taki?
Jeśli więc mądre są delfin, pszczoła i słoń, co się trąbą kłania, to czy nie stokroć mądrzejsze są Boże przykazania? Bóg je pomyślał dla ludzi, by ich serca do innych serc znalazły drogi, by bały się grzechu tak, jak katastrofy. A gdy się spotkają, by się nie krzywdziły, lecz były dla siebie jak dzieci jednego Ojca, wędrujące razem w zgodzie do jednego Domu w niebie. Dlatego o tych DROGOWSKAZACH będę Ci opowiadał, jak starszy brat swojej siostrze, idąc z nią za rękę.