Znane jedynie w Polsce nabożeństwo pasyjne odprawiane w kolejne niedziele Wielkiego Postu. Rozpoczyna się wystawieniem Najświętszego Sakramentu, a kończy kazaniem i błogosławieństwem Najświętszym Sakramentem. Treść zwraca uwagę uczestników na przeżycia biczowanego, męczonego i krzyżowanego Jezusa oraz współcierpiącej z Nim Matki.

Zachęta. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3

CZĘŚĆ I
Hymn . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5
Lament duszy nad cierpiącym Jezusem. . . 6
Rozmowa duszy z Matką Bolesną. . . . . . . 8

CZĘŚĆ II
Zachęta. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9
Hymn . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11
Lament duszy nad cierpiącym Jezusem. . . 12
Rozmowa duszy z Matką Bolesną. . . . . . 14

CZĘŚĆ III
Zachęta. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15
Hymn . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 17
Lament duszy nad cierpiącym Jezusem. . . 18
Rozmowa duszy z Matką Bolesną. . . . . . 20

ZACHĘTA

Gorzkie żale, przybywajcie,
Serca nasze przenikajcie.
Rozpłyńcie się, me źrenice,
Toczcie smutnych łez krynice.
Słońce, gwiazdy omdlewają,
Żałobą się pokrywają.
Płaczą rzewnie aniołowie,
A któż żałość ich wypowie?
Opoki się twarde krają,
Z grobów umarli powstają.
Cóż jest, pytam, co się dzieje?
Wszystko stworzenie truchleje!
Na ból męki Chrystusowej
Żal przejmuje bez wymowy.
Uderz, Jezu, bez odwłoki
W twarde serc naszych opoki!
Jezu mój, we krwi ran swoich
Obmyj duszę z grzechów moich!
Upał serca swego chłodzę,
Gdy w przepaść męki Twej wchodzę.