W każdym numerze ROZWAŻANIA NA KAŻDY DZIEŃ

ZACHĘCAMY DO SIĘGNIĘCIA PO CZERWCOWY NUMER SŁOWA WŚRÓD NAS, KTÓRY JEST ZNAKOMITYM UZUPEŁNIENIEM CZASOPISMA OREMUS.

W czerwcowym numerze miesięcznika „Oremus”:

- czytania i modlitwy mszalne na każdy dzień;

- wprowadzenia liturgiczne i rozważania na każdy dzień, które napisał ks. Tomasz Horak, emerytowany duszpasterz diecezji opolskiej, publicysta, dziennikarz;

- modlitwy wiernych przygotowane przez Katarzynę i Michała Gieryczów, małżeństwo związane ze Wspólnotą Emmanuel;

- wprowadzenie do okresu zwykłego, napisane przez ks. Michała Dąbrówkę, wykładowcę homiletyki w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie, rekolekcjonistę;

- kolejny tekst z działu „Pytania i odpowiedzi”. S. Adelajda Sielepin CHR, profesor Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, kierownik Katedry Teologii Liturgii, odpowiada na następującą kwestię:

Podczas udzielania Komunii świętej zdarza się, że szafarz czyni to w pośpiechu, wręcz niedbale; ma się wtedy poczucie braku szacunku wobec Przyjmowanego i przyjmujących. Jak powinien wyglądać moment udzielania Komunii?

- propozycje śpiewów na niedziele, uroczystości i święta, przygotowane przez Adama Kowalskiego, organistę w parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Świętej Lipce i wykładowcę w Akademii Muzycznej w Łodzi (Katedra Organów i Muzyki Kościelnej).

W ramach „Liturgicznego ABC” Maciej Zachara MIC pisze na temat Komunii świętej z darów konsekrowanych podczas tej samej Mszy. Chodzi o „przyjmowanie owocu tej Ofiary, w której uczestniczyliśmy”. Do takiej praktyki – zdaniem M. Zachary MIC – należy „zdecydowanie dążyć, jest ona bowiem znakiem i wyrazem pełnego i czynnego udziału wszystkich wiernych w liturgii”.

Michał Kozak MIC w dziale „Pokochać Psalmy” rozważa tym razem Psalm 139, po którego wersety sięga liturgia słowa uroczystości Narodzenia św. Jana Chrzciciela. Psalm ten daje pewność, że „Bóg jest przy nas od pierwszych chwil naszego istnienia, otacza nas i «śledzi» każdy nasz krok, ale nie dlatego, by przyłapać nas na grzechu. Kocha nas tak bardzo, że nie jest w stanie odwrócić od nas oczu”.

Halina Świrska, autorka „Naszej okładki”, omawia obraz „Ostatnia Wieczerza”, którego twórcą jest Jaume Huguet.

Ponadto w numerze – jak zawsze – części stałe Mszy świętej. Publikujemy też, jak zwykle w czerwcu, Litanię do Najświętszego Serca Pana Jezusa.

Jesteśmy na Facebooku! Zapraszamy wszystkich do polubienia profilu oraz do aktywnego udziału w różnych dyskusjach.

Miesięcznik „Oremus” ukazuje się od 1995 roku. Zawiera:

• Czytania liturgiczne
• Modlitwy mszalne
• Wprowadzenia liturgiczne
• Rozważania
• Modlitwa powszechna
• Liturgiczne ABC
• Pokochać Psalmy
• Propozycje śpiewów 
• Informacje o nowościach wydawniczych

Czwartek, 4 czerwca

Jezusa Chrystusa, Najwyższego
i Wiecznego Kapłana

W Liście do Hebrajczyków Jezus wielokrotnie jest tytułowany Kapłanem bądź Arcykapłanem. W kalendarzu liturgicznym Kościoła to w dzisiejszy czwartek przypada święto Jezusa Chrystusa, Najwyższego i Wiecznego Kapłana, czyli Pośrednika między Bogiem a ludźmi. W Jego ofierze zbiegają się w jedno losy wszystkich, nawet jeśli nie są tego świadomi. Pełni wdzięczności, jednoczymy się z ofiarą naszego Zbawiciela. Nie tylko w Eucharystii, lecz w całym życiu.

PIEŚŃ NA WEJŚCIE: Kapłańskie Serce Jezusa, S/326

ALBO ANTYFONA: Chrystus, Pośrednik nowego Przymierza, które trwa na wieki, * ma Kapłaństwo nieprzemijające.

CHWAŁA

MÓDLMY SIĘ: Boże, Ty dla chwały Twojego majestatu i dla zbawienia rodzaju ludzkiego ustanowiłeś Jednorodzonego Syna swojego Najwyższym i Wiecznym Kapłanem, † spraw, aby dzięki łasce Ducha Świętego ci, których On wybrał jako sługi i szafarzy swoich tajemnic, * okazali się wierni w wykonywaniu przyjętego urzędu posługiwania. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

CZYTANIE z Księgi Rodzaju (22,9-18). Gdy Abraham i Izaak przyszli na to miejsce, które Bóg wskazał, Abraham zbudował tam ołtarz, ułożył na nim drwa i związawszy syna swego, Izaaka, położył go na tych drwach na ołtarzu. Potem Abraham sięgnął ręką po nóż, aby zabić swego syna. Ale wtedy Anioł Pański zawołał na niego z nieba i rzekł: „Abrahamie, Abrahamie!”. A on rzekł: „Oto jestem”. Anioł powiedział mu: „Nie podnoś ręki na chłopca i nie czyń mu nic złego! Teraz poznałem, że boisz się Boga, bo nie odmówiłeś Mi nawet twego jedynego syna”. Abraham, obejrzawszy się poza siebie, spostrzegł barana uwikłanego rogami w zaroślach. Poszedł więc, wziął barana i złożył w ofierze całopalnej zamiast swego syna. I dał Abraham miejscu temu nazwę „Pan widzi”. Stąd to mówi się dzisiaj: „Na wzgórzu Pan się ukazuje”. Po czym Anioł Pański przemówił głośno z nieba do Abrahama po raz drugi: „Przysięgam na siebie, mówi Pan, że ponieważ uczyniłeś to, a nie odmówiłeś Mi syna twego jedynego, będę ci błogosławił i dam ci potomstwo tak liczne jak gwiazdy na niebie i jak ziarnka piasku na wybrzeżu morza; potomkowie twoi zdobędą warownie swych nieprzyjaciół. Wszystkie ludy ziemi będą sobie życzyć szczęścia takiego, jakie jest udziałem twego potomstwa, dlatego że usłuchałeś mego rozkazu”.
Oto słowo Boże.

Albo:

CZYTANIE z Listu do Hebrajczyków (10,4-10). Bracia: Niemożliwe jest, aby krew cielców i kozłów usuwała grzechy. Przeto Chrystus, przychodząc na świat, mówi: „Ofiary ani daru nie chciałeś, ale Mi utworzyłeś ciało; całopalenia i ofiary za grzech nie podobały się Tobie. Wtedy rzekłem: Oto idę – w zwoju księgi napisano o Mnie – aby spełnić wolę Twoją, Boże”. Wyżej powiedział: „Ofiar, darów, całopaleń i ofiar za grzech nie chciałeś i nie podobały się Tobie”, choć składane są zgodnie z Prawem. Następnie powiedział: „Oto idę, aby spełnić wolę Twoją”. Usuwa jedną ofiarę, aby ustanowić inną. Na mocy tej woli uświęceni jesteśmy przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze.
Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 40,7-11b.17)

REFREN: Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę.

Nie chciałeś ofiary krwawej ani z płodów ziemi, *
lecz otwarłeś mi uszy;
nie żądałeś całopalenia i ofiary za grzechy. *
Wtedy powiedziałem: „Oto przychodzę.

W zwoju księgi jest o mnie napisane: *
Radością jest dla mnie pełnić Twoją wolę, mój Boże,
a Twoje Prawo *
mieszka w moim sercu”.

Głosiłem Twą sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniu †
i nie powściągałem warg moich, *
o czym Ty wiesz, Panie.
Sprawiedliwości Twej nie kryłem w głębi serca, *
głosiłem Twoją wierność i pomoc.

Niech się radują i weselą w Tobie *
wszyscy, którzy Ciebie szukają,
a ci, którzy pragną Twojej pomocy, *
niech zawsze mówią: „Pan jest wielki”.

AKLAMACJA: Alleluja.
Dla nas Chrystus stał się posłusznym aż do śmierci,
i to śmierci krzyżowej.
Dlatego Bóg wywyższył Go nad wszystko
i darował Mu imię ponad wszelkie imię.

SŁOWA EWANGELII według św. Mateusza (26,36-42). Jezus z uczniami przyszedł do posiadłości zwanej Getsemani i rzekł do nich: „Usiądźcie tu, Ja tymczasem odejdę i tam się pomodlę”. Wziąwszy z sobą Piotra i dwóch synów Zebedeusza, począł się smucić i odczuwać trwogę. Wtedy rzekł do nich: „Smutna jest dusza moja aż do śmierci; zostańcie tu i czuwajcie ze Mną”. I odszedłszy nieco do przodu, padł na twarz i modlił się tymi słowami: „Ojcze mój, jeśli to możliwe, niech Mnie ominie ten kielich. Wszakże nie jak Ja chcę, ale jak Ty niech się stanie!”. Potem przyszedł do uczniów i zastał ich śpiących. Rzekł więc do Piotra: „Tak oto nie mogliście jednej godziny czuwać ze Mną? Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie; duch wprawdzie ochoczy, ale ciało słabe”. Powtórnie odszedł i tak się modlił: „Ojcze mój, jeśli nie może ominąć Mnie ten kielich i muszę go wypić, niech się stanie wola Twoja!”.
Oto słowo Pańskie.

ROZWAŻANIE: Ideę przenikającą dzisiejsze czytania biblijne wyraża słowo „ofiara”. Czy będzie to opis ofiary Abrahama, czy teologiczna refleksja Listu do Hebrajczyków, czy słowa proroczego Psalmu. I wreszcie ofiarnicza modlitwa Jezusa w Ogrodzie Oliwnym. To wtedy, w świąteczny i rozświetlony pełnią księżyca wieczór, Jezus wypowiedział swoje „tak”, swoje „oto przychodzę pełnić Twoją wolę”. Czy tej woli nie pełnił? Oczywiście, pełnił. W wymiarze Boskiej Jego egzystencji spełnił ją, gdy zgodził się, aby pod sercem Niepokalanej stać się człowiekiem. Nie Ona więc pierwsza powiedziała Bogu „tak!”. Najpierw powiedział to Boży Syn.
Całe ziemskie życie Jezusa było spełnieniem owego „oto przychodzę”. Z tego płynęła Boża moc uświęcania świata i przemieniania ludzi. Wszystko zmierzało ku ostatecznemu na ziemi akordowi: męce i śmierci na krzyżu. Kapłan, według Listu do Hebrajczyków: Arcykapłan, przez ofiarę – straszną i bolesną – uświęcił człowieka. Każdego człowieka.
Czy Jezus oczekuje czegoś od nas, od ludzi? Tak. Oczekuje, że będziemy z Nim czuwać i z Nim modlić się. Tylko tyle? To zbyt łatwe, a uczniowie i w tym nie dopisali. Uświęceni Jego ofiarą, poszli niebawem w świat, by mocą Jezusowej ofiary przemieniać ludzi, ich serca i sumienia. Świadomi byli tego, że to siła ofiary Jezusa dokonuje przemian, które działy się za ich przyczyną. A dziś? Dziś świat potrzebuje kapłanów. Nie tylko w ornatach przy ołtarzu. Ale tych zstępujących w najtrudniejsze, mroczne, przerażające zakamarki życia. Potrzebna moc Jezusa, potrzebne czuwanie i wysiłek człowieka.

MODLITWA WIERNYCH:
• Przez Twego Syna, Najwyższego i Wiecznego Kapłana, prosimy Cię, Ojcze, za Papieża, biskupów i prezbiterów, by miłując Ciebie, byli świadkami miłości wobec bliźnich.
• Za młodych, by odważnie i z radością rozeznawali powołanie do kapłaństwa i życia konsekrowanego.
• Za samotnych i cierpiących, by byli dostrzeżeni przez chrześcijan i ludzi dobrej woli i otrzymali potrzebną pomoc.
• Za naszą ojczyznę, byśmy nie zmarnowali odzyskanej wolności.
• Za nas samych, by miłość bliźniego obejmowała także naszych nieprzyjaciół.

PIEŚŃ NA PRZYGOTOWANIE DARÓW: Ciebie całą duszą pragnę, E/475, M/32, S/823

MODLITWA NAD DARAMI: Panie Boże, niech nasz Pośrednik, Jezus Chrystus, uczyni te dary miłymi Tobie; * i wraz z Sobą przedstawi nas jako wdzięczną ofiarę. Który żyje i króluje na wieki wieków.

PREFACJA: Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, * abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, * Panie, Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże. * Ty przez namaszczenie Duchem Świętym * ustanowiłeś Twojego Jednorodzonego Syna Kapłanem nowego i wiecznego przymierza * i postanowiłeś, że Jego jedyne kapłaństwo będzie trwało w Kościele. * Chrystus nie tylko obdarzył cały lud odkupiony królewskim kapłaństwem, * lecz w swojej miłości dla braci wybiera ludzi, * którzy przez święcenia otrzymują udział w Jego kapłańskiej służbie. * W Jego imieniu odnawiają oni Ofiarę, * przez którą odkupił ludzi, * i przygotowują dla Twoich dzieci ucztę paschalną. * Otaczają oni miłością Twój lud święty, * karmią go słowem i umacniają sakramentami. * Poświęcając swoje życie dla Ciebie i dla zbawienia braci, * starają się upodobnić do Chrystusa i składają Tobie świadectwo wiary i miłości. * Dlatego z Aniołami i wszystkimi Świętymi wysławiamy Ciebie, * z radością wołając: Święty...

PIEŚŃ NA KOMUNIĘ I NA DZIĘKCZYNIENIE: O mój Jezu w Hostii skryty, L/282, S/369; Dziękujemy Ci Ojcze nasz, E/122, L/97, S/840

ANTYFONA: Oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, * aż do skończenia świata.

MÓDLMY SIĘ: Prosimy Cię, Panie, niech święta Hostia, którąśmy ofiarowali i przyjęli, odnowi nasze życie, † abyśmy nieustannie zjednoczeni z Tobą w miłości, * przynosili owoce trwające na wieki. Przez Chrystusa, Pana naszego.

PIEŚŃ NA ZAKOŃCZENIE: Nadziejo Izraela, S/330, albo: Lud Twój Panie, E/390

Autorzy:
ks. Tomasz Horak – wprowadzenia, rozważania
Katarzyna i Michał Gieryczowie – modlitwy wiernych
Adam Kowalski – wybór śpiewów

Objaśnienie skrótów:
E - Exsultate Deo, Wydawnictwo Światło-Życie, Kraków 2010;
L - Śpiewnik Liturgiczny, TN KUL, Lublin 1998;
M - ks. Z. Piasecki, Panu memu śpiewać chcę, PROMIC - Wydawnictwo Księży Marianów MIC, Warszawa 2007;
N1 - Niepojęta Trójco, t. 1, Dominikański Ośrodek Liturgiczny, Kraków 1998;
N2 - Niepojęta Trójco, t. 2, Dominikański Ośrodek Liturgiczny, Kraków 2010;
S - ks. J. Siedlecki, Śpiewnik Kościelny, Wydawnictwo Instytutu Teologicznego Księży Misjonarzy, Kraków 2015