STYCZEŃ 11
LUTY 45
MARZEC 81
KWIECIEŃ 121
MAJ 159
CZERWIEC 201
LIPIEC 241
SIERPIEŃ 285
WRZESIEŃ 321
PAŹDZIERNIK 363
LISTOPAD 407
GRUDZIEŃ 451

Wprowadzenie
czy wolno mi się upierać?
… I dlatego postanowiłem się upierać. Wielu czytelników – rozlicznych świeckich, księży, niektórych pobłażliwych biskupów, zakonników w habitach czy bez, a nawet kilka sióstr – doniosło mi, że bardzo spodobała im się myśl ofiarowana w ubiegłym roku pod znakiem skromnego płomyka zapalonego na naszej drodze przy pomocy kawałka papieru. Przede wszystkim zaś zachęcili mnie, choć bardzo dyskretnie, do powtórzenia tego uczynku.
Zatem oto książka Radość na każdy dzień, która jest kontynuacją książki Światło na każdy dzień: rozważania na cały rok1. A skoro już przy tym jesteśmy, to mam czelność zobowiązać się i na przyszłe lata: Miłość na każdy dzień i Nadzieja na każdy dzień. A potem, kto wie…
Jak wskazuje tytuł, w tym roku myślą przewodnią jest «radość», „oglądana” z różnych perspektyw, nie wyłączając wymiaru bolesnego. Trzy uwagi. Przede wszystkim: niemal wcale nie przywołuję w niej postaci świętych. Również dlatego, że obiecuję sobie przygotować osobną książkę, w której przedstawię świętych „na każdy dzień”. 
Uściślenie numer dwa. Wybiegam teraz nieco do przodu. Pozwoliłem sobie przytoczyć kilka stron – zwłaszcza o charakterze biograficznym – które ukazały się już w moich poprzednich książkach. Uważam bowiem, że czytelnicy tej publikacji nie są w najmniejszym stopniu zobowiązani do znajomości (czy pamiętania) moich nazbyt licznych książek. Natomiast ci, którzy cierpią na „wadę pamięci”, bez skrupułów będą mogli przejść… do następnego dnia, słusznie komentując: „co za nuda…”.
I na koniec. Myśl niektórych autorów (przede wszystkim Jeana Sulivana, Moniego Ovadii i Abrahama Joshui Heschela), w odróżnieniu od wielu innych, jest przywoływana bardzo często. Ta przewaga, która nie powinna zbytnio zachwiać książką, odpowiada wyłącznie potrzebie rozwinięcia w pewnych przypadkach jednolitej myśli.
Wiem, że jestem zuchwały. I dlatego oczekuję, że ktoś powie mi: „Dziękuję za myśl”.
Alessandro Pronzato
29 lipca, wspomnienie św. Marty

Przeczytaj dłuższy fragment „Radość na każdy dzień” »

"Żyj uważnie, żyj pięknie, uwierz Bogu"

Ostatnio przeczytałam książkę Alekssandro Pronzato po tytułem "Radość na każdy dzień". Jest to włoski ksiądz urodzony w 1932 roku. Wybitny pisarz katolicki, dziennikarz, duszpasterz, rekolekcjonista oraz autor 100 książek z duchowości chrześcijańskiej, biblijnej tłumaczonych na kilkadziesiąt języków świata. Z powodu tego, iż są to przemyślenia na każdy dzień i jest to bardzo trudna do zrozumienia książka zaczęłam czytać ją zgodnie z miesiącem rozpoczęcia oraz świętami, czyli od początku grudnia do 6 stycznia - Święta Trzech Króli.
W książce jest zawarty zbiór krótkich opowiadań, aforyzmów i rozważań na temat motywów chrześcijańskiej radości na każdy dzień. Nigdy wcześniej nie spotkałam się z twórczością księdza Alekssandro Pronzato. Tę prozę czyta się raczej powoli, tak by wszystko zrozumieć. Mimo melancholijnego nastroju nie jest smutna. Wręcz przeciwnie, co można wywnioskować z tytułu. Autor zapisał w tej książce swoje przemyślenia każdego dnia. Często wzorował się na innych autorach, Biblii czy swoich doświadczeniach z życia. Jednak jest jedno "ale". Alekssandro Pronzato posługuje się językiem trudnym do zrozumienia. Dla młodych ludzi może być to problem. Ja sama nie zrozumiałam wielu słów i musiałam przeczytać fragment jeszcze raz, by stał się jasny.
Mimo tego, iż jest to niełatwa książka, zgadzam się z przemyśleniami i poglądami autora. Niektóre z jego wypowiedzi (np na temat mądrości) bardzo mi się podobały. Myślę że pomimo dość skomplikowanego języka, powinno ją przeczytać wielu młodych. Może pomoże im to odnaleźć swój cel w życiu.

Ilona Gołębiowska 

Czy zastanawiałeś się kiedyś co to znaczy być szczęśliwym? Czy ty jesteś szczęśliwy w swoim życiu? Zamknij oczy i pomyśl chwilę...Usiądź wygodnie i wymień, co sprawia ci radość. Rodzina, praca, dom, pasje, sport. To sprawy, które przychodzą do głowy jako pierwsze. Ale czasem warto sięgnąć głębiej...

Co byś powiedział na to, żeby znaleźć słowo o radości na każdy dzień roku? Alessandro Pronzato tak zrobił- w swojej książce "Radość na każdy dzień" zebrał 366 krótkich opowiadań, aforyzmów, rozważań na temat radości. Dodam, że chodzi tu o radość chrześcijańską, głęboką, nie o wesołość czy dobry humor. Każdy miesiąc ma swoje hasło przewodnie, pod które ułożone są rozważania na każdy dzień. Radość codziennego odkrywania powodów do życia, radość z posiadania matki, radość modlitwy, radość działania na rzecz pokoju i wiele innych.
Myślę, że aby żyć naprawdę, pełnią życia, trzeba umieć patrzeć głębiej. Nie skupiać się na tym co widoczne, co materialne, ale potrafić zajrzeć w głąb siebie, zrozumieć istotę życia i szczęścia. Nie jest to takie proste i czasem warto wspomóc się słowem innych. Jeśli masz w sobie chęć duchowego rozwoju, to ta książka jest dla ciebie.

Czy jest to łatwa lektura? Nie. Nie jest to książka, którą czyta się z zapartym tchem, nie da się (a przynajmniej ja nie potrafiłam) przeczytać kilkadziesiąt stron naraz. To raczej książka, do czytania po małym kawałeczku każdego dnia. Do przeczytania i rozważenia, zastanowienia się. Dla mnie to była trudna lektura, zdecydowanie gustuję w innym typie książek. Niemniej warto czasem wznieść się wyżej i spróbować popracować nad swoim rozwojem czy to intelektualnym, czy duchowym.

Aneta Sawicka

"Radość na każdy dzień” autorstwa ks. Alessandro Pronzato, popularnego we Włoszech duchownego, pisarza i rekolekcjonisty, to książeczka pełna radości i optymizmu. Energetyczna, żółta okładka skrywa w sobie bogate, pełne humoru, ale nie pozbawione głębi wnętrze. Autor bardzo często odnosi się do innych pisarzy, myślicieli, duchownych, bierze jakąś myśl, którą rozwija i omawia po swojemu. Dlatego ten tomik to prawdziwa kopalnia inspiracji, bo momentami aż chce się przerwać lekturę i natychmiast szukać informacji o człowieku, którego wspomina ks. Pronzato. Lekkie pióro autora i przystępna forma, dzięki której włoski ksiądz zwraca się bezpośrednio do czytelnika sprawiają, że tomik można przeczytać w całości w ciągu kilku dni, bo jego lektura nie męczy, a wprost przeciwnie – intryguje i wciąga. Co prawda całość została tak pomyślana, żeby dawkować sobie codziennie po jednym tekście, ale ja nie mogłam się oprzeć i czytałam co wieczór przemyślenia z całego miesiąca.
A o czym pisze ks. Alessandro Pronzato? O wszystkim! To znaczy o życiu. O życiu pełnym wiary, nadziei i miłości. O życiu przeżytym świadomie, odpowiedzialnie i ze smakiem. O tym, że każdy dzień może być przepełniony radością. Nie krótkotrwałą i płytką wesołkowatością czy drobnym żarcikiem, ale prawdziwą, płynącą z głębi serca, dającą satysfakcję radością. Jak tego dokonać? O tym musicie doczytać już sami. A wiecie co jest najlepsze? Że chrześcijanie opowiadali o slow life zanim stało się to modne.

Marta Kowal