Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Plików Cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.
"Kim jestem, że Bóg sam chce przebywać w mym sercu i uczynił mnie swą świątynią, że Duch Święty wchodzi we mnie i dźwiga mój umysł ku niebu?" - pytał w swych Kazaniach św. John Henry Newman. Motto kardynała «Serce mówi do serca» pozwala nam zagłębić się w jego sposób rozumienia życia chrześcijańskiego jako powołania do świętości. Ksiądz Bogumił Gacka MIC w swym głębokim studium dotyczącym Johna Henry'ego Newmana pisze o jego drodze do świętości, o personalizmie, o samym świętym.
Czego jeszcze możesz dowiedzieć się o św. Johnie Henrym Newmanie - z ks. prof. Bogumiłem Gacką MIC rozmawia dziennikarz i publicysta p. Grzegorz Górny
21 grudnia 1816 roku John Henry Newman zakończył naukę w szkole w Ealing w Londynie. Jego ojciec marzył, aby pierworodny syn podjął studia i został adwokatem, natomiast matka pragnęła, żeby się ożenił i założył rodzinę. Rodzice nigdy nie przypuszczali, że ich syn zostanie duchownym. W sobotę 14 grudnia 1816 roku John Henry po raz pierwszy udał się do Oksfordu razem ze swoim ojcem i Johnem Mullensem, duchownym anglikańskim. Na miejsce w Trinity College musiał jednak poczekać kilka miesięcy. Przyznano mu je dopiero 8 czerwca 1817 roku. Warto wspomnieć, że w ostatnią niedzielę listopada tego roku właśnie w kaplicy Trinity College John Henry Newman przyjął Pierwszą Komunię Świętą. John Henry Newman był wybitnie uzdolnionym studentem. Szczególnie wyróżniał się w dziedzinie matematyki i wykazywał się zainteresowaniami literackimi (zwłaszcza pisma Cycerona wyraźnie wpłynęły na ukształtowanie się jego stylu pisarskiego). Pilnie studiował również języki obce, między innymi hebrajski i łacinę. Ponadto był utalentowany muzycznie, co znajdowało wyraz choćby w grze na skrzypcach. Po zakończeniu studiów w oksfordzkim Trinity College 12 kwietnia 1822 roku otrzymał stanowisko wykładowcy akademickiego (fellow) w Oriel College. Dzień ten uznawał za kolejny punkt zwrotny w swoim życiu. Ponad dwa lata później, 13 czerwca 1824 roku, John Henry Newman przyjął święcenia diakonatu w Kościele anglikańskim. Gdy kilka miesięcy później, 29 września 1824 roku, w wieku pięćdziesięciu dziewięciu lat umarł jego ojciec, to właśnie on poprowadził liturgię pogrzebową. 29 maja 1825 roku przyjął święcenia kapłańskie w Kościele anglikańskim, zaś 20 stycznia 1826 roku otrzymał stanowisko opiekuna naukowego (tutor) w Oriel College. W autobiografii Apologia pro vita sua John Henry Newman wyznał, że mniej więcej w tym okresie zaczął przedkładać doskonałość intelektualną nad doskonałość moralną i ewidentnie zmierzał w kierunku ówczesnego liberalizmu – aż do pewnego przełomowego momentu: „Gwałtownie zostałem zbudzony z mojego snu pod koniec 1827 roku przez dwa wielkie ciosy – chorobę i żałobę”. 14 marca 1828 roku John Henry Newman został proboszczem kościoła akademickiego Najświętszej Maryi Panny w Oksfordzie, pod który podlegało ponad trzydzieści kolegiów (college). W tym czasie zaczął też systematycznie czytać pisma Ojców Kościoła. Korzystał przy tym z bogatej kolekcji dzieł pisarzy starochrześcijańskich, którą przywiózł mu z Niemiec młodszy kolega z Uniwersytetu Oksfordzkiego Edward Bouverie Pusey.
"Kim jestem, że Bóg sam chce przebywać w mym sercu i uczynił mnie swą świątynią, że Duch Święty wchodzi we mnie i dźwiga mój umysł ku niebu?" - pytał w swych Kazaniach św. John Henry Newman. Motto kardynała «Serce mówi do serca» pozwala nam zagłębić się w jego sposób rozumienia życia chrześcijańskiego jako powołania do świętości. Ksiądz Bogumił Gacka MIC w swym głębokim studium dotyczącym Johna Henry'ego Newmana pisze o jego drodze do świętości, o personalizmie, o samym świętym.
Czego jeszcze możesz dowiedzieć się o św. Johnie Henrym Newmanie - z ks. prof. Bogumiłem Gacką MIC rozmawia dziennikarz i publicysta p. Grzegorz Górny
21 grudnia 1816 roku John Henry Newman zakończył naukę w szkole w Ealing w Londynie. Jego ojciec marzył, aby pierworodny syn podjął studia i został adwokatem, natomiast matka pragnęła, żeby się ożenił i założył rodzinę. Rodzice nigdy nie przypuszczali, że ich syn zostanie duchownym. W sobotę 14 grudnia 1816 roku John Henry po raz pierwszy udał się do Oksfordu razem ze swoim ojcem i Johnem Mullensem, duchownym anglikańskim. Na miejsce w Trinity College musiał jednak poczekać kilka miesięcy. Przyznano mu je dopiero 8 czerwca 1817 roku. Warto wspomnieć, że w ostatnią niedzielę listopada tego roku właśnie w kaplicy Trinity College John Henry Newman przyjął Pierwszą Komunię Świętą. John Henry Newman był wybitnie uzdolnionym studentem. Szczególnie wyróżniał się w dziedzinie matematyki i wykazywał się zainteresowaniami literackimi (zwłaszcza pisma Cycerona wyraźnie wpłynęły na ukształtowanie się jego stylu pisarskiego). Pilnie studiował również języki obce, między innymi hebrajski i łacinę. Ponadto był utalentowany muzycznie, co znajdowało wyraz choćby w grze na skrzypcach. Po zakończeniu studiów w oksfordzkim Trinity College 12 kwietnia 1822 roku otrzymał stanowisko wykładowcy akademickiego (fellow) w Oriel College. Dzień ten uznawał za kolejny punkt zwrotny w swoim życiu. Ponad dwa lata później, 13 czerwca 1824 roku, John Henry Newman przyjął święcenia diakonatu w Kościele anglikańskim. Gdy kilka miesięcy później, 29 września 1824 roku, w wieku pięćdziesięciu dziewięciu lat umarł jego ojciec, to właśnie on poprowadził liturgię pogrzebową. 29 maja 1825 roku przyjął święcenia kapłańskie w Kościele anglikańskim, zaś 20 stycznia 1826 roku otrzymał stanowisko opiekuna naukowego (tutor) w Oriel College. W autobiografii Apologia pro vita sua John Henry Newman wyznał, że mniej więcej w tym okresie zaczął przedkładać doskonałość intelektualną nad doskonałość moralną i ewidentnie zmierzał w kierunku ówczesnego liberalizmu – aż do pewnego przełomowego momentu: „Gwałtownie zostałem zbudzony z mojego snu pod koniec 1827 roku przez dwa wielkie ciosy – chorobę i żałobę”. 14 marca 1828 roku John Henry Newman został proboszczem kościoła akademickiego Najświętszej Maryi Panny w Oksfordzie, pod który podlegało ponad trzydzieści kolegiów (college). W tym czasie zaczął też systematycznie czytać pisma Ojców Kościoła. Korzystał przy tym z bogatej kolekcji dzieł pisarzy starochrześcijańskich, którą przywiózł mu z Niemiec młodszy kolega z Uniwersytetu Oksfordzkiego Edward Bouverie Pusey.